Rita Hovink Biografie

Rita Hovink wordt in Beverwijk geboren op 3 maart 1944 als Hendriekje Jannie Vink. Tijdens haar jeugd treedt ze regelmatig tussen de schuifdeuren op. Als ze vijftien is, doet ze tijdens een vakantie mee aan een talentenjacht. Ze behaalt de derde plaats en weet vanaf dan dat ze nog maar één ding wil: zangeres worden. Haar ouders zien dit niet zitten, maar als Rita niet op andere gedachten te brengen blijkt, raadt haar vader haar aan om naar het Gooi te verhuizen, aangezien ze daar meer kansen heeft dan in Beverwijk. Rita komt op kamers terecht bij de familie Hoekstra in Hilversum. Overdag werkt ze in een schoenenzaak en ’s avonds treedt ze op of volgt lessen die belangrijk zijn voor haar ontwikkeling als zangeres: ademhalingsoefeningen, bewegingsleer en solfège.

Ze leert Corneel Einmahl kennen, die optreedt onder de artiestennaam Jimmy Once. Bij optredens wordt Rita vaak begeleid door zijn groep The Vips. Rita en Jimmy trouwen, en op 17 september 1962 wordt hun dochter Maria Louise (Milou) geboren. Door de vele optredens heeft Rita, die inmiddels de artiestennaam Hovink heeft aangenomen, weinig tijd voor de opvoeding van haar dochtertje. De eerste jaren nemen Rita’s ouders een groot deel van de opvoeding voor hun rekening. In die tijd treedt Rita veelvuldig op, maar landelijke bekendheid zit er niet in. Dat verandert wanneer impresario Lou van Rees een lege plek moet opvullen in de Knokke-ploeg van 1964, omdat hij Liesbeth List niet geschikt genoeg vindt. Nadat bekend wordt dat Rita naar het Knokkefestival gaat, raakt haar carrière in een stroomversnelling. Ze krijgt een platencontract bij CNR en in rap tempo wordt de eerste single ‘Yeah yeah yeh’ opgenomen. Bij de AVRO maakt ze haar televisiedebuut in het programma 'Combo'. En nadat de Nederlandse ploeg het Knokkefestival heeft gewonnen, kunnen de kranten niet genoeg schrijven over Rita, en de journalisten zijn zonder uitzondering vol lof over haar zangkwaliteiten. Rita is veelvuldig te zien op de televisie en haar derde single ‘Die eerste zoen’ wordt eind 1964 zelfs een hit.

Inmiddels is het huwelijk tussen Rita en Jimmy stukgelopen. En er zijn meer donkere wolken die Rita boven het hoofd hangen: haar carrière belandt op een dood spoor en in de loop van 1965 verdwijnt ze uit het oog van het grote publiek. Ze blijft optreden in onder andere cabarets en nachtclubs, waarbij ze gebruik kan maken van de naamsbekendheid die ze in 1964 heeft opgedaan, maar op de televisie is Rita niet meer te zien en de enkele singles die nog verschijnen doen helemaal niets. Nadat manager Frans van Klingeren haar in 1968 onder zijn hoede heeft genomen, lijkt het tij weer iets te keren. Hij zorgt ervoor dat Rita mee kan doen aan een songfestival op Malta en mee kan werken aan enkele televisieprogramma’s in Polen. In Nederland is Rita twee seizoenen te zien in het nostalgische liedjesprogramma ‘Studio anno’, dat de NCRV van oktober 1968 tot en met april 1970 op de buis brengt. Voor het platenlabel Decca mag Rita een langspeelplaat opnemen. ‘Love me or leave me’ ligt vanaf januari 1970 in de winkels, maar de verkopen zijn bijzonder schraal. De teller blijft onder de vierhonderd verkochte exemplaren steken, ondanks veel lovende worden van de pers voor Rita’s prestaties op deze zwarte schijf.

Op 1 februari 1971 wordt Rita het slachtoffer van een ernstig auto-ongeluk. Ze ligt een tijdlang in het ziekenhuis en er zijn diverse plastisch chirurgische ingrepen nodig om Rita’s gezicht te herstellen. Optreden in het land is enkele jaren onmogelijk. Het enige wat Rita nog kan, is af en toe een plaat opnemen en optreden voor de televisie. In het seizoen 1972-1973 is ze te zien in het programma ‘Goeie ouwe koffergrammofoon’, een opvolger van ‘Studio anno’. Wanneer de verzekeringsmaatschappij Rita geld uitkeert in verband met het auto-ongeluk, besluit ze een huis te kopen en dit helemaal naar haar eigen smaak te laten inrichten. In oktober 1973 verschijnt haar tweede elpee: ‘From Rita with love’, die wordt ondersteund door de gelijknamige televisiespecial. In het seizoen 1973-1974 is ze op de televisie te zien in ‘Herkent u deze tijd?’, opnieuw een nostalgisch liedjesprogramma.

Vanaf 1975 gooit Rita het muzikale roer om. Na jaren voornamelijk Engelstalige platen te hebben gemaakt, stapt ze over op het Nederlandstalige lied. Haar nieuwe repertoire bestaat uit een combinatie van luisterliedjes, waarmee de door haar bewonderde Conny Vandenbos sinds 1974 veel succes heeft, en vrolijke meezingers, zoals die waarmee Imca Marina veel succes oogst. De eerste poging, het in maart 1975 door Polydor uitgebrachte ‘De tijden van weleer’, doet nagenoeg niets. Voor januari 1976 staat de single ‘Dolores’ gepland als carnavalssingle. Op het laatste moment wordt besloten dat het lied wellicht meer kans maakt als zomerhit, vandaar dat de single pas eind mei wordt uitgebracht. ‘Dolores’ wórdt de gehoopte zomerhit, en verblijft tien weken in de Nederlandstalige Top 10. Vanaf mei 1976 is Rita te gast in het televisieprogramma ‘Bij ons in…’, waar ze tot en met januari 1979 regelmatig in te zien is. In september verschijnt de elpee ‘Een rondje van Rita’, een maand later gevolgd door de single ‘Laat me alleen’. In eerste instantie lijkt het nummer weinig te doen, maar tegen het einde van 1976 neemt de belangstelling toe. ‘Laat me alleen’ wordt een leuk verkoopsucces, wat Polydor doet besluiten ‘Een rondje van Rita’ in januari 1977 opnieuw uit te brengen onder de titel ‘Laat me alleen’.

Op 2 februari 1977 doet Rita mee aan het Nationale Songfestival. Met ‘Toen kwam jij…’ eindigt ze met twee punten op de laatste plaats. Besloten wordt om terug te grijpen naar de succesformule van 1976, en met een vrolijk zomers lied als volgende single te komen. In mei 1977 verschijnt ‘Antonio’, waarmee Rita opnieuw een zomerhit te pakken heeft. Het lied staat maar liefst zestien weken in de Nederlandstalige Top 10. In november verschijnt de single ‘Draai je om’. Deze single heeft te lijden onder het gebrek aan promotie, aangezien Rita vanwege haar slechte gezondheid hiertoe niet in staat is. Sinds in 1976 voor het eerst tumoren bij Rita zijn ontdekt, heeft ze steeds maar korte perioden dat ze zich goed voelt. Meerdere malen moet ze geopereerd worden.

In mei 1978 verschijnt de voor eind 1977 geplande elpee ‘Ik wil vrouw zijn’. In diverse interviews geeft Rita aan zeer gelukkig te zijn met de elpee, en dat ze wat haar gezondheid betreft positief is over de toekomst. De van het album afkomstige single 'Wek me voordat je gaat' wordt een klein succes. Als opvolger staat in eerste instantie het titelstuk van het album 'Ik wil vrouw zijn' gepland, met op de b-kant een ingekorte versie van 'Je hoeft me niet te zeggen'. Uiteindelijk wordt gekozen voor '...Zegt mijn man', volgens Rita het meest commerciële nummer van de elpee.
Vanaf oktober is Rita één van de vaste medewerkers van het televisieprogramma ‘Muzikale hartewensen’. Als haar gezondheid opnieuw achteruit gaat, stopt ze in januari 1979 met optredens in het land. Ze is nog in een aantal televisieprogramma’s te zien, waarvan haar optreden in ‘Haak in met Mary’ op 22 mei het laatste is. In diezelfde maand verschijnt de single ‘Een kind’, maar Polydor besluit de release vanwege Rita’s zwakke gezondheid in te trekken. Rita lijdt onder hevige pijn en ondergaat diverse operaties. Tijdens de laatste, eind augustus, wordt duidelijk dat er niets meer voor haar kan worden gedaan. Rita wordt naar huis gestuurd, waar ze op 7 september op slechts 35-jarige leeftijd overlijdt.

In de week van Rita’s overlijden heeft Polydor juist het verzamelalbum ‘De beste van Rita Hovink’ uitgebracht. Nadat het trieste nieuws bekend wordt, zet men de distributie van de plaat onmiddellijk stop. Maanden later, in april 1980, wordt de plaat opnieuw in de handel gebracht. De single ‘Wek me voordat je gaat’ wordt bijgeperst en de elpee ‘From Rita with love’ wordt opnieuw uitgebracht. In 1981 brengt Polydor ‘Laat me alleen’ opnieuw op single uit, het lied waarmee Rita voor altijd zal worden geïdentificeerd. In 1982 wordt de elpee ‘Een rondje van Rita’/’Laat me alleen’ opnieuw uitgebracht en verschijnt de verzamelaar ‘De onvergetelijke Rita Hovink’. Als single wordt de ingekorte versie van ‘Je hoeft me niet te zeggen’ uit 1978 uitgebracht. Voor de single wordt het lied hertiteld als ‘Het is koud zonder jou’, aangezien André Hazes met zijn versie van het lied onder die titel eind 1980 een grote hit scoorde. In april 1986 verschijnt de eerste verzamel-cd van Rita, getiteld ‘Laat me alleen’. Deze compilatie is inmiddels ruim tweeëndertig jaar leverbaar.